I spotkanie KAHy - 8 marca 2003
Spotkania » I spotkanie KAHy - 8 marca 2003
Relacja z przygotowań i programu "oficjalnego"
- Przygotowania
8 marca 2003 roku w Warszawie, w sali zielonej, w budynku Wspólnoty Polskiej na Krakowskim Przedmieściu 64 odbyło się pierwsze spotkanie byłych instruktorek harcerskich związanych z ruchem i organizacjami harcerek w latach 1970., 80.,90. W spotkaniu wzięły także udział Druhny z pokoleń poprzednich. Na spotkanie przybyły 52 kobiety z różnych stron Polski (lista)
Pomysły na takie spotkanie dojrzewały od lat w różnych gronach instruktorsko - towarzyskich. Konkretne rozmowy i działania w tej sprawie inicjatorki podjęły w październiku 2002 roku. 18 stycznia 2003 roku został przygotowany i wysłany list intencyjny który różnymi drogami (chorągwiano - towarzyskimi) miał docierać do zainteresowanych. Klucz osób zapraszanych był bardzo szeroki i ogólny - miały to być byłe instruktorki, związane z ruchem żeńskim w różnych okresach historycznych, niezależnie od przynależności organizacyjnej. Nie było żadnej centralnej, z góry ustalonej listy. Każda z zainteresowanych miała zapraszać kolejne, sobie znane instruktorki (efekt kuli śniegowej). W wielu przypadkach pamiętałyśmy dobrze osoby ale nie miałyśmy na nie żadnych aktualnych namiarów.
Inicjatorkami spotkania były Naczelniczki Organizacji Harcerek ZHR
hm. Bogusława Pasieka-Butkiewicz (1989 - 1992) z Bydgoszczy,
hm. Urszula Kret (1994 - 1998) z Krakowa,
obecna Naczelniczka (od 1998 roku) hm. Ewa Borkowska-Pastwa kiedyś z Trójmiasta,
oraz hm. Monika Figiel z Warszawy
Już w trakcie powiadamiania o planowanym spotkaniu - w rozmowach telefonicznych, w listach tradycyjnych i e-mailowych widoczne było duże zainteresowanie inicjatywą i chęć uczestniczenia w takich działaniach (nawet przy zapowiadaniu swojej nieobecności 8 marca). Zasadnicze pytanie w tych rozmowach "przed" dotyczyło celu. Po co mamy się spotkać? - Program "oficjalny"- 8 marca 2003 roku
11.00 - 11.30
Powitania, rozpoznania, ochy i achy w szatni. Fajnie, że jesteście! Ile to lat? Kiedy ostatni raz? Niepokoje - kto przyjechał a kto nie? Oczywiście pierwsze, przed czasem przybyły najstarsze Druhny. A kto miał najdalej i nie mógł zdążyć na czas - rzecz jasna Warszawianki, jak zwykle! Po powitaniach w szatni był czas na pogaduchy i rozejrzenie się w najnowszych publikacjach ZHR. Służbę księgarsko - herbaciano - organizacyjną pełniły podczas całego spotkania (bardzo dzielnie i z dużym wdziękiem) harcerki z Tarchomina (Ursynowski Hufiec Harcerek) Za co Im i tą drogą - serdeczne dzięki!!!11.35 - 11.45
Powitała oficjalne i serdecznie wszystkich przybyłych - hm. Ewa Borkowska-Pastwa a następnie inicjatywę wyjaśniały: Ewa Borkowska - Pastwa, Ula Kret, Bogusia Pasieka, Monika Figiel. W nawiązaniu do listu intencyjnego podkreśliły trzy elementy:- potrzebę podtrzymywania i pielęgnowania dawnych kontaktów towarzysko - przyjacielskich w szerokim, wielopokoleniowym gronie kobiet którym bliskie są podobne wartości;
- potrzebę pielęgnowania tradycji takich spotkań rozpoczętą jeszcze przed II wojną światową w Cisowym Dworku, poprzez powojenne spotkania "Wędrowniczek po Zachodnim Stoku" i październikowy Dzień Polskiej Harcerki;
- potrzebę działań wspierających Organizacje Harcerek w ich wychowawczych zadaniach.
11.45 - 12.00
Trochę historii: hm Hanna Szolc przedstawiła w skrócie historię i główne idee, które towarzyszyły spotkaniom wojennych i tuż powojennych pokoleń harcerek i instruktorek a także rozdała kopie regulaminu stopnia harcerskiego "Wędrowniczki po Zachodnim Stoku" ułożonego z inspiracji hm. Zofii Florczak w latach 50.12.00 - 12.15
Działania priorytetowe Organizacji Harcerek to:
Trochę o współczesności - hm. Ewa Borkowska-Pastwa.
Organizacja Harcerek liczy blisko 8 tysięcy zuchów, harcerek, wędrowniczek i instruktorek, skupionych w 9 Chorągwiach i 4 Namiestnictwach. Mamy 72 hufce, 446 drużyn harcerek i wędrowniczek oraz gromad zuchowych. Ponad połowę członkiń OH-ek stanowią harcerki w wieku 11-15 lat. Kolejną grupą (ok. 1/4 OH-ek) są zuchenki (do 11 lat) i wędrowniczki (15-18 lat) - ok. 1/8 całości, a najmniej liczna grupa to harcerki starsze (powyżej 18 lat).
Kadra instruktorska OH-ek to przede wszystkim drużynowe - przewodniczki (300) i podharcmistrzynie (129) - hufcowe i komendantki chorągwi oraz harcmistrzynie (77) pracujące w Głównej Kwaterze Harcerek, w Komendach Chorągwi w szkołach i komisjach instruktorskich oraz kapitułach HR. Największymi Chorągwiami OH-ek są w kolejności Mazowiecka (prawie 1/4 OH-ek), Małopolska (mniej niż 1/6 OH-ek) i Wielkopolska Chorągiew Harcerek (mniej niż1/8). Pozostałe 10 chorągwi i namiestnictwa są mniej liczne ( stanowią od 3-10 % OH-ek). Jednostki OH-ek działają we wszystkich miastach wojewódzkich (główne skupiska to duże miasta: Warszawa, Kraków, Poznań, Gdańsk, Wrocław, Łódź, Szczecin także Opole). Znacznie słabiej reprezentowany jest ZHR na tzw. "ścianie wschodniej" w Olsztynie, Rzeszowie, Białymstoku, Lublinie, a także w Kielcach, Katowicach i Bydgoszczy. Wiele jednostek OH-ek działa z powodzeniem w mniejszych miastach (poniżej 100 tys. ludności), zaś nieliczne w środowisku wiejskim, zwłaszcza na Podkarpaciu, Lubelszczyźnie, Kujawach, Małopolsce, Warmii i na Pomorzu Zachodnim.
Kadrę OH-ek stanowią w znacznym stopniu studentki (ok. 60%). Większość instruktorek ma wyższe wykształcenie lub jest w trakcie jego zdobywania. Wśród instruktorek najliczniejszą grupę stanowią osoby o wykształceniu pedagogicznym (choć znaleźć można specjalistki z wielu różnorodnych dziedzin). Niektóre spośród instruktorek są w trakcie lub po studiach doktoranckich. OH-ek jest organizacją zarządzaną przez młodych (średnia wieku kadry instruktorskiej nie przekracza 24 lat). Prawie 1/5 instruktorek to mężatki, z czego większość ma więcej niż 1 dziecko. Wśród instruktorek nie-studentek większość pracuje zawodowo, często na bardzo odpowiedzialnych stanowiskach, łącząc pracę w Organizacji Harcerek z pracą zawodową i obowiązkami rodzinnymi. Część instruktorek, młodych matek, pozostaje na urlopach wychowawczych lub opiekuje się małym dzieckiem, jednak w tym czasie ich aktywność na forum OH-ek jest znacznie ograniczona.
Większość drużynowych to przewodniczki po kursach drużynowych, choć zdarzają się sytuacje (ok. 25%) niepełnoletnich drużynowych, zwłaszcza w małych miejscowościach, w których instruktorki wyjeżdżają na studia do miast akademickich. W OH-ek funkcjonuje 8 szkół instruktorskich, które organizują samodzielne szkolenie metodyczne i instruktorskie na terenie jednej lub kilku Chorągwi.
Celem Organizacji Harcerek ZHR jest zatem pełne wychowanie młodych dziewcząt i kobiet do aktywnej postawy wobec otaczającej je rzeczywistości. Obecnie prace Organizacji Harcerek koncentrują się na wzbogaceniu i uaktualnieniu metodyki, w tym wypracowaniu koncepcji pracy i promowaniu harcerstwa starszego (dla osób dorosłych) oraz na podniesieniu poziomu kadry instruktorskiej.- "ZHR z rodziną - partnerzy w wychowaniu" - program na rzecz wspierania rodziny;
- "A to Polska właśnie" - patriotyzm XXI wieku;
- "Naturalnie, zdrowo" - program na rzecz ochrony zdrowia i środowiska naturalnego;
- "Nie jesteś inny" - program na rzecz ludzi niepełnosprawnych;
- "Horyzonty", "Strzecha" - pozyskiwanie nowych środowisk;
- "Wypłyń na głębię" - praca nad formacją duchową instruktorek i harcerek;
- "Moja Europa i Świat" - przygotowanie do świadomego prezentowania Polski w Europie.
12.15 - 12.45
12.45 -13.15
Gra integracyjna - hm. Ewa Gronkiewicz i "Milionerzy" - Gra miała na celu wprowadzenie do spotkania elementu rozluźnienia, a zarazem lepszą integrację. Wybrałyśmy teleturniej "Milionerzy", ponieważ było mało czasu na wyjaśnienie zasad, a jest to teleturniej, który wymaga pewnej wiedzy, a zarazem ma ogromną oglądalność. Założyłyśmy więc, że każda z uczestniczek spotkania przynajmniej powierzchownie zna panujące w nim zasady. Druhny zostały podzielone na dwa zespoły. Każdy z nich przygotowywał pytania dla przeciwników. Pytania nie były trudne a śmiechu było dużo.
Inicjatywy, pomysły, przestrzenie - czyli jak trwać razem? Dzień Polskiej Harcerki (hm. Monika Figiel)Inicjatorki spotkania zaproponowały by podtrzymać tradycję poprzednich pokoleń instruktorek i spotykać się w Warszawie raz w roku w możliwie szerokim gronie. Tradycyjnie jest to pierwsza niedziela października. Tego dnia o godzinie 11.00 w kościele św. Marcina na ul. Piwnej na warszawskim Starym Mieście jest odprawiana msza św. w intencji poległych i zmarłych harcerek i instruktorek. Podobne msze św. są odprawiane w tym samym dniu w różnych środowiskach harcerek w Polsce i na świecie (ZHPpgK - Londyn, ZHP na Ukrainie - Lwów).Zespół Historyczny ZHR
W sobotę poprzedzającą niedzielną mszę św. lub w niedzielę w południe proponujemy spotkania w szerokim gronie (tematyczne lub przygotowywane przez poszczególne środowiska byłych instruktorek). Proponujemy także wytworzenie obyczaju wydawania z okazji każdego spotkania kartki okolicznościowej. Już teraz taką kartkę zaprojektowaną i wykonaną przez Małgorzatę Wojtkiewicz z Trójmiasta inicjatorki spotkania rozdały każdej uczestniczce.
hm. Monika Figiel przedstawiła zamierzenia tego Zespołu pracującego od niedawna oraz możliwości włączenia się w jego działalność. Zespół ten stawia sobie liczne zadania. Są to między innymi:Wyjazdy rodzinne (spływy kajakowe, obozy letnie i zimowe, topienie Marzanny)- Zbieranie, porządkowanie, archiwizowanie dokumentów, zdjęć, pamiątek harcerskich we współpracy z Archiwum Akt Nowych w Warszawie - będzie wreszcie zespół ludzi i miejsce gdzie w sposób wiarygodny i profesjonalny możemy przekazywać nasze zbiory (jako depozyty).
- Zbieranie relacji (nagrania magnetofonowe, zapisy komputerowe) różnych pokoleń instruktorek i instruktorów, głównie związanych z powojenną historią Harcerstwa. To co my przeżyłyśmy, doświadczyłyśmy to także historia - jeśli my tego nie zapiszemy, utrwalimy - to kto? Nikt za nas
- Zbieranie i integrowanie informacji o różnych zbiorach harcerskich w kraju i zagranicą (muzea, archiwa, zespoły badawcze, zbiory prywatne).
- Inspirowanie, zbieranie informacji na temat powstających prac dyplomowych, magisterskich, doktorskich, habilitacyjnych, książek i wydawnictw. Udział w ustalaniu i porządkowaniu pewnego porządku pojęciowego na temat idei, metody, ruchu i organizacji harcerskich na płaszczyźnie historycznej, socjologicznej, pedagogicznej i in.
- Dalekosiężne plany Zespołu Historycznego obejmują także przygotowanie wystawy na obchody 100-lecia Harcerstwa w 2011 roku.
W wielu środowiskach od lat odbywają się corocznie, a nawet kilka razy w roku imprezy rodzinno- towarzyskie, na których dawne instruktorki i instruktorzy wraz z rodzinami kontynuują swoje harcerskie pasje poprzez wspólne wędrówki w góry (Bieszczady, Beskidy, Tatry) Na Pomorzu na przykład rodzinne spływy kajakowe odbywają się od sześciu lat na przełomie lipca i sierpnia. Dobrze byłoby, aby informacje o takich przedsięwzięciach lokalnych, ale przecież nie tylko, były dostępne dla tych którzy chcieliby skorzystać z takiej oferty.Rodzinne domy dziecka, rodziny zastępcze i adopcyjne
W Organizacji Harcerek ZHR powstała inicjatywa zorganizowania kilkudniowego spotkania rodzin harcerskich w ostatnim tygodniu sierpnia br. nad jeziorem k. Złotowa (stacja kolejowa na trasie Piła-Krzyż (na północ od Poznania). Do dyspozycji będzie pole namiotowe, dla bardzo wymagających (małe dzieci) możliwość skorzystania z pobliskiego Ośrodka. W programie (który jeszcze jest tworzony) przewiduje się osobny program dla dzieci (zorganizowany przez zuchmistrzynie), biegi terenowe(dla dzieci i dorosłych), zajęcia sportowe (także kajaki) oraz długie nocne ogniska przy gitarze. Szczegóły zostaną podane w najbliższym czasie. Osoba koordynująca sprawy pobytowe będzie Marysia Łęcka z Poznania.
phm. Kasia Niewiarowska (z Warszawy, teraz z Łękawicy), hm. Teresa Żelazny (z Krakowa), pwd. Beata Maśniak (z Warszawy) - to instruktorki, które do swoich rodzin i serc przyjęły dzieci z domów dziecka. Opowiedziały króciutko o swoich doświadczeniach.Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy
Istnieje wyraźna możliwość i potrzeba tworzenia różnorodnych grup wsparcia dla takich rodzin i wymiany doświadczeń. Wokół Rodzinnego Domu Dziecka Kasi i Roberta Niewiarowskich takie działania już zostały podjęte. Koordynuje je hm. Małgosia Oleszczuk z Warszawy. Wszystkie, które mają ochotę, mogą w możliwym dla siebie zakresie włączyć się w te działania. Włączając się w wymianę doświadczeń na ten temat hm. Maria Rzepiak z Gdańska (doznała oświecenia!) opowiedziała o swojej pracy w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Gdańsku i o trudnościach w znajdowaniu dobrych rodzin zastępczych dla dzieci z likwidowanych Domów Dziecka. Ciotki - harcerki do pracy!
Kasia Michnikowska z Warszawy (kiedyś mieszkanka Nowicy) opowiedziała o swoich społecznych działaniach związanych z małą, łemkowską wsią w Beskidzie Niskim. Poniżej króciutki tekst, który Kasia nadesłała do sprawozdania.Podróże po Polsce i świecie
Nowica, jest niewielką wsią położoną malowniczo w trudno dostępnych lasach Pasma Magury Małastowskiej w Beskidzie Niskim. Nie dociera tam komunikacja miejska ani PKS, a najbliższy przystanek autobusowy znajduje się 7 km licząc od centrum wsi.
Takie okoliczności są poważnym utrudnieniem w korzystaniu z edukacji, źródeł informacji oraz zajęć poszerzających horyzonty, poza miejscem zamieszkania. W 2000 roku grupa mieszkańców oraz osób zaprzyjaźnionych z Nowicą powołała do życia Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy, którego głównym celem statutowym jest prowadzenie Niepublicznej Szkoły Podstawowej dla klas 0 - III oraz Świetlicy Wiejskiej. Pozalekcyjne działania świetlicowe skupiają 36-osobowe grono dzieci i młodzieży z terenu wsi. Stowarzyszenie jest otwarte na uczestnictwo podobnych grup z innych miejscowości, podejmując inicjatywy integrujące różne środowiska. Spotkania tego typu odbywają się nie tylko w trakcie trwania roku szkolnego, także w okresie wakacyjnym i ferii zimowych.
Pracując z dziećmi i młodzieżą w grupie różnowiekowej, podczas wypraw plenerowych śladami historii i kultury Łemków (mniejszości narodowej zamieszkującej te tereny), a także śladami dzikiej przyrody najbliższych okolic wsi Nowica, zbieramy materiały źródłowe, w celu opracowania tematów i mapek na użytek ścieżek edukacyjnych, zwiedzamy liczne skarby architektury drewnianej jak: kryte gontem cerkwie, w których rozbrzmiewa śpiew grekokatolickiego obrządku, spichlerzyki, przydrożne krzyże, kapliczki i tutejsze chaty - chyże, gdzie pod gontowym dachem mieści się część mieszkalna ze spiżarnią, obora, stajnia, wozownia a na strychu siano. Szkoła jest ostoją żywych na tym terenie tradycji łemkowskich. Bierze czynny udział w przygotowaniach i organizowaniu spotkań Łemków i Nowiczan, na co dzień i od święta. Współuczestniczy w organizacji corocznych imprez "majówkowych", pełnych atrakcji i muzyki zarówno łemkowskiej jak i rockowej. W ubiegłym roku wystąpił zespół "Muzykanci" oraz zaprzyjaźnieni muzycy z zespołu "Węgajty". Budynek szkoły w Nowicy służy także jako Baza Gościnna. Staramy się o środki na poprawę stanu technicznego oraz wyposażenia budynku, tak aby mógł stanowić całoroczną bazę turystyczną. Oferując na razie skromne warunki serdecznie zapraszamy grupy zorganizowane, drużyny harcerskie, zielone szkoły do odwiedzenia pięknego o każdej porze roku Beskidu Niskiego. Możliwe są również pobyty rodzinne - "wczasy pod gruszą", chętnie będziemy pośredniczyć w nawiązaniu kontaktu z nowickimi gospodarzami w celu wynajęcia kwatery zgodnej z wymaganiami co do standardu oraz ceny.
Jesteśmy otwarci na wszystkie sensowne inicjatywy oraz pomysły współpracy. Kontakt
w Warszawie: Kasia Michnikowska (Jędrzejewska)
w Nowicy: Aleksandra Padzik-Linke
hm. Monika Figiel zaproponowała bardzo jeszcze niekonkretny pomysł organizowania wspólnych wypraw byłych instruktorek - po kraju i po świecie a także możliwość relacjonowania wspomnień (zdjęć, slajdów, filmów) z wypraw indywidualnych podczas wspólnych spotkań. Klub Podróżniczek???Organizacja Harcerek ZHR i jej potrzeby przedstawiła Naczelniczka hm. Ewa Borkowska-Pastwa
Organizacja Harcerek chciałaby móc skorzystać z doświadczenia i wiedzy byłych instruktorek zarówno na kursach metodycznych i instruktorskich, które odbywają się na terenie całej Polski jak i poprzez ewentualne publikacje (książkowe lub w kwartalniku "Krajka") z zakresu metodyki czy historii, których wciąż brakuje.Strona internetowa tych spotkań
Cenne może być także doświadczenia zawodowe byłych instruktorek, bo obecne harcerki i instruktorki stają przed problemami wyboru zawodu, pracy, itp. Sytuacja finansowa ZHR, ogólnopolskiej organizacji utrzymującej się w zasadzie ze składek nie jest łatwa, zwłaszcza, że obecnie dotacje od państwowych donatorów z różnych przyczyn są bardzo ograniczone. Dlatego tez bardzo ważne jest wspólne poszukiwanie sponsorów, wspieranie ZHR poprzez zakup cegiełek lub udział w Fundusz Płaskiego Węzła (szczegóły dla zainteresowanych). To co najbardziej potrzebne jest organizacji to świadectwo osób, które przeszły przez harcerstwo, pozostają wierne jego ideom, doceniają jego rolę w swoim życiu i na miarę swoich możliwości "pełnią służbę" w miejscu swych obecnych "powołań".
hm. Ewa Borkowska - Pastwa przedstawiła propozycję założenia strony internetowej, która mogłaby być miejscem kontaktu i wymiany informacji byłych instruktorek z różnych środowisk.To była ostatnia "oficjalna" propozycja, po niej nastąpiło krótkie zamieszanie i wszystkie udałyśmy się, do przygotowanych przez harcerki, stolików z owocami, ciastkami, kawą i herbatą. Każde środowisko zasiadło przy innym stoliku.
13.15 - 14.15
Spotkania środowiskowe Przy czterech stolikach, w bardziej już swobodnej atmosferze przyszedł czas na rozmowy o tym co każda z nas robi w życiu a także na dyskusje m. in. o celach i oczekiwaniach wobec takich spotkań. W tym czasie każda z obecnych wypełniła ankietę wpisując podstawowe informacje na swój temat. W osobnym pliku krótkie relacje z dyskusji środowiskowych.14.15 - 14.45 Podsumowanie i pożegnanie: po zakończeniu spotkań środowiskowych i powrocie do wspólnego kręgu nastąpiło krótkie przedstawienie tego co działo się przy stolikach.
Następnie inicjatorki obiecały napisanie podsumowania, informacji o kontaktach oraz założenie strony internetowej i powiadomienie o tym wszystkich obecnych (i nieobecnych też).
Na następne spotkanie umówiłyśmy się 4/5 października 2003 roku w Warszawie. Na koniec tej części jeszcze pamiątkowe zdjęcia, piosenki i zakończenie w harcerskim kręgu.po 15.00 Spotkania nieoficjalne i kuluarowe + inicjatywy towarzyskie - Mazowszanki oczywiście zasiadły w kawiarni i jeszcze 2-3 godziny gadały. Pomorzanki pobiegły do żydowskiej restauracji na obiad a potem do Teatru Rozmaitości na "Uroczystość" w reż. Grzegorza Jarzyny (i podobno Im się nie podobało?!). Krakowianki wsiadły do pociągów i samochodów i odjechały w siną dal. A co się stało z Resztą Świata nie wiadomo.
- Relacje ze spotkań w grupach środowiskowych:
Starsze Druhny (Ewa Borkowska - Pastwa)
Pomorzanki (Ula Kret)
Mazowszanki (Monika Figiel)
Reszta świata (Bogusia Pasieka - Butkiewicz) - Co z tego wynika? Podsumowanie: inicjatywy, propozycje terminy, konkrety.
Propozycje i osoby organizujące:- 4/5 października 2003 roku - ogólnopolskie spotkanie byłych instruktorek w Warszawie. W przygotowaniu sobotniego programu (harcerskiego i kulturalnego) biorą udział hm. Ewa Borkowska - Pastwa, hm. Bogusia Pasieka - Butkiewicz, hm. Ula Kret, hm. Monika Figiel. W niedzielę, 5 października, o godzinie 11.00 w kościele św. Marcina na ul. Piwnej na warszawskim Starym Mieście będzie odprawiana msza św. w intencji poległych i zmarłych harcerek i instruktorek.
- Przygotowanie strony internetowej i elektronicznej komunikacji pomiędzy byłymi instruktorkami (do końca marca 2003)- hm. Bożenna Hołownia, hm. Ewa Borkowska-Pastwa, phm. Agnieszka Fijałkowska-Stachowiak (strona graficzna + logo)
- Wspieranie w różnej formie Rodzinnego Domu Dziecka Kasi i Roberta Niewiarowskich oraz udział w doświadczeniach rodzin zastępczych i adopcyjnych - koordynują hm. Małgosia Oleszczuk i hm. Maria Rzepiak.
- Wiosenne i letnie wyprawy rodzinne - koordynują hm. Maria Sielicka, hm. Bogusia Pasieka-Butkiewicz.
- Udział w pracach Stowarzyszenia Przyjaciół Nowicy - koordynuje Kasia Michnikowska.
- Wspierania kursów instruktorskich, kapituł stopni, artykuły w "Krajce" i odpowiadanie na inne potrzeby Organizacji Harcerek ZHR czy to w poszczególnych chorągwiach czy na poziomie ogólnopolskim - hm. Ewa Borkowska - Pastwa, hm. Urszula Kret, hm. Bogusia Pasieka - Butkiewicz, hm. Magdalena Masiak.
- Udziału w pracach Zespołu Historycznego ZHR - koordynują hm. Anna Szolc, hm. Monika Figiel, hm. Ula Kret, phm. Anna Dudzik. Tutaj także inicjatywa przygotowania wystawy na 100-lecie Harcerstwa w 2011 roku - hm. Ania Ptaszek (!).
- Opracowania materiałów metodycznych - inicjuje hm. Agnieszka Ogrodowczyk.